Όταν πρόκειται για την δημιουργία μιας νέας επιχείρησης, η αίσθηση της συλλογικής ιδιοκτησίας είναι ζωτικής σημασίας - αλλά δεν είναι πάντοτε σαφές πώς οι ιδρυτές θα πρέπει να προωθήσουν αυτήν την κοινή ιδιοκτησία στις ομάδες τους. Σε αυτό το κομμάτι, οι συγγραφείς περιγράφουν πρόσφατη έρευνα η οποία εξέτασε πώς διαφορετικοί τύποι ηγετών προσπαθούν να καλλιεργήσουν ένα αίσθημα ιδιοκτησίας στους ανθρώπους τους, καταλήγοντας τελικά στο συμπέρασμα ότι η προσεκτική ισορροπία μεταξύ εξουσιοδότησης και υπαγόρευσης είναι πολύ πιθανό να είναι αποτελεσματική. Στη συνέχεια, προτείνουν ότι ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο οι ιδρυτές μπορούν να διατηρήσουν τις ομάδες τους αφοσιωμένες και τις επιχειρήσεις τους σε ένα καλό δρόμο είναι να αποφασίσουν από πριν ποια στοιχεία της ιδέας τους είναι ανοιχτά για συζήτηση και ποια είναι σταθερά - και στη συνέχεια να κοινοποιούν με σαφήνεια αυτές τις διακρίσεις σε όλους τους εμπλεκόμενους.

Πολλές υποσχόμενες νέες επιχειρήσεις δυσκολεύονται σε αυτό το επίπεδο, επειδή οι ιδρυτές τους δεν καλλιεργούν μια αίσθηση συλλογικής ιδιοκτησίας στις ομάδες τους - ένα αίσθημα ότι η ιδέα της επιχείρησης είναι «δική μας» και όχι μόνο του ιδρυτή. Όταν οι ομάδες αισθάνονται την ιδιοκτησία μιας ιδέας, είναι πιο συνεργατικές, αναλαμβάνουν περισσότερα ρίσκα και κάνουν προσωπικές θυσίες για να υποστηρίξουν τον κοινό στόχο - και όταν υπάρχει έλλειψη ιδιοκτησίας, τα μέλη της ομάδας χάνουν το κίνητρο τους και γίνονται μη παραγωγικά. Τι μπορούν λοιπόν να κάνουν οι ιδρυτές για να προωθήσουν αυτήν την πολύ σημαντική αίσθηση της συλλογικής ιδιοκτησίας;

Συνέχισε να διαβάζεις εδώ.